İşgalci Ermenistan 12 gün önce Azerbaycan’a saldırıda bulundu.

O günden bugüne Karabağ’daki Azeri ilerleyişi sürüyor.

Köy köy, kasaba kasaba Karabağ özgürleşiyor.

İki ülkenin askeri durumu karşılaştırıldığında Azerbaycan, Ermenistan’a karşı hem askeri personel sayısıyla, hem de mühimmat kapasitesiyle bariz bir üstünlük sergiliyor.

Son yapılan nüfus sayımına göre Azerbaycan’ın 10 milyon, Ermenistan’ın nüfusu ise yaklaşık 3 milyon.

Azerbaycan Kara, Hava Savunma ve Deniz Kuvvetleri’nin 2019 yılı itibariyle bütçesinin 7.5 milyar dolar civarı olduğu ifade ediliyor.

Ermenistan’ınki 500 milyon doları biraz geçiyor.

Askeri teçhizat kısmına girmeyeceğim..

Çünkü öyle karmaşık bir tablo var ki, her iki ülke de AGİT ve BM’ye beyan ettiklerinden çok daha fazlasını sahada vurduğunu söylüyor..

Tabii Azerbaycan Türkiye’den satın aldığı SİHA’lar ve füze sistemleriyle bu beyanını destekleyecek görüntüleri de dünya kamuoyuna sunuyor.

Azerbaycan ordusu Türk subaylardan aldığı eğitimi tastamam araziye yansıtıyor.

Dahası da var tabii ama!..

Ülkesinin çıkarlarını her türlü gazetecilik faaliyetinden önde tutanlar yazmaz..

Yazamaz!

Hiçbir askeri tecrübesi olmayan biri daha çatışmanın seyrine bakınca Zeytin Dalı, Fırat Kalkanı operasyonlarında icra edilen savaş sanatıyla olan benzerliği çözebilir.

Peki Ermenistan neye güvendi de kaybedeceği bir savaşa girişti?

Rakamlar ortadayken niye saldırdı?

Batımızdaki Yunanistan neye güveniyor da Türkiye’ye kafa tutuyorsa, doğumuzdaki Ermenistan da ona güveniyordu..

Yunanistan Batı’da Avrupa Birliğine, ABD’ye sırtını yaslarken, Ermenistan Rusya’ya güveniyordu..

Daha önce yaptığı gibi, her defasında Rusya’nın devreye girip Azeri kuvvetlerini sindireceğine inanıyordu.

Ama olmadı..

İşler tersine gitti..

Türkiye ileri teknolojisini ve askeri maharetini kardeş Azerbaycan’ın hizmetine sundu.

2017’de Rusya yanlısı Armen Sarkisyan’a yönelik protesto eylemleri ve devamında 2018’de Sarkisyan’ın istifasıyla sonuçlanan süreçle başa gelen Nikol Paşinyan Rusya ile arayı açtı..

ABD ve AB ile yakınlaşıp, geleneksel müttefiki ile mesafeli olunca, Rusya’nın da desteğini kaybetti.

Paşinyan’ın, “Rusya ikili antlaşmalar gereği Ermenistan’ı koruyacaktır” şeklindeki açıklamasına cevap veren Rusya Devlet Başkanı Putin, “Ermenistan’a karşı belirli sorumluluklarımız var. Ama bu çatışmalar, Ermenistan toprağında yapılmıyor” dedi.

Geçen hafta Sabri Balaman’ın hazırlayıp sunduğu Ters Kutuplar Programında da söyledim..

Rusya henüz olaya dahil değilken, Azerbaycan hızlı ve temiz bir operasyonla Karabağ’ı kurtarmalı..

Evet bu büyük bir fırsat..

Rusya Karabağ’daki çatışmalarda tarafsız kalacağını söylüyor ama her an fikir değiştirebilir.

Tıpkı Suriye’deki gibi..

Hatırlayın!..

Rusya, Esed rejiminin iyice gerileyip çaresiz kalmasından sonra..

Bütün Rus taleplerine rıza gösterir hale gelmesiyle aktif olarak saha inmiş ve tabloyu dramatik bir şekilde değiştirmişti.

Ermenistan’da bir ayaklanma olur da Sorosçu Paşinyan gider ve yerine Sarkisyan benzeri biri gelirse, o tarafsız Rusya’yı seyredin siz..

Azerbaycan kazanımlarından olabilir.

Bu sebeple yine aynı şeyi vurgulamakta fayda var, Azerbaycan hızlı olmalı..

Temiz ve kararlı bir mücadele ile Karabağ’daki hakimiyeti sağlamalı.

Cephedeki üstünlüğünü masaya da taşımalı.

Buradan Yunanistan’ın, Irak Bölgesel Yönetimi Başkanı Mesut Barzani ve hatta kukla Arap liderlerinin de bir ders çıkarması lazım..

Batıya el açmanın sonu hep böyle hüsranla biter..

Er ya da geç terk edilirler ve bölgenin oyun kurucuları ile baş başa kalırlar..

Şimdilik selametle..