Tebrik ediyorum TMMOB Başkanı Eyüp Muhçu’yu..

Nasıl da ortaya çıkardı, dürüstlükten dem vuran Yılmaz Özdil’in imar yolsuzluklarını.

İnanmadınız değil mi?

Yazarken beni de bi gülme aldı..

Görülmüş mü CHP’nin arka bahçesi durumundaki odaların, azılı yandaşlara hesap sorduğu? Onların aklı Beştepe’nin helâsında..

“Klozetler altın mı değil mi?” hâlâ işin içinden çıkamadılar.

Asansör kapıları sarı sarı parlayınca akılları gitti.

“Bu kapılar da kesin altın” diyecek kadar gözleri karardı.

İmar deyince de akılları İletişim Başkanı Fahrettin Altun’un 45 metrekarelik mütevazı evine gitti.

“VIP lojmanda oturabilecekken, saray yavrusu kapatmaya yasal hakkı varken, bu adam neden 45 metrekarelik küçücük evde oturuyor” demezler asla..

İşlerine gelmez..

Amaca giden yolda her türlü çirkinlik normaldir onlar için.

Makyavelizm’in kurucusu Niccolò Machiavelli görse, bu arkadaşları ayağa kalkıp avuçları kabarana kadar alkışlardı.

Neyse..

Mimarlar Odasının kör kaldığı Yılmaz Özdil hadisesine geri dönelim.

Özdil, kaçak villası ortaya çıkınca ara verdi yazılarına..

“Bodrum’daki alt tarafı iki oda bir salon yazlığımızla alakalı linç kampanyasını biliyorsunuzdur mutlaka… Ama bu ülkede namuslu hâkimler var. Yürütmeyi durdurma kararı verildi. İlla yıkılacaksa yıkılır, hatta biz yıkarız. Ama buna “bağımsız yargı” karar verir. Yandaş tetikçiler değil. Hukuksuz işimiz olmadığını, o evde bir kuruş haram bulunmadığını, devlet gücünü kötüye kullanarak intikam alınmaya çalışıldığını, organize kötülük’le karşı karşıya olduğumuzu herkes biliyor…” dedi.

Gerçekten öyle mi?

Okurlarımız zaten biliyor ama sizin ‘ne versen yiyen kitle’ye tane tane anlatalım..

Yılmaz’ın alt tarafı “iki oda bir salon” dediği yer, “ofis ve iş yeri ruhsatlı” iki minnak kulübeydi.

Toplam alanı da 142.5 metrekare…

Yılmaz durur mu?

İmar planlarında ticari alan vasfında olan yapıları villaya çevirdi.

Depo, jeneratör odası, bodrum kat ilavesi yaptı..

Oldu mu size 310 metrekarelik şahane bir villa..

Gazetesi Sözcü’nün “emlak rantı” dediği imar barışı var ya..

İşte Yılmaz hemen koşup o imar barışına başvurdu..

Ekürisi Emin Çölaşan da başladı imar affının ne menem bir şey olduğunu yazmaya..

Çölaşan döşendi köşesinden..

“Milletin canı pahasına oy avcılığı” yapılıyor dedi.

Arama motoruna “paracıklar akıyor imar affına” yazın, kabak gibi parıldayacak Emin Çölaşan’ın o nurlu yüzü..

Emin, imar barışına yüklenirken, “lan bi sus Emin, ben de o aftan faydalandım” demedi.

Bir yazı da o döşendi, “yavuz hırsız” misali.

“O evde bir kuruş haram bulunmuyor” diyor ya Yılmaz..

O da yalan..

İmar barışı başvurusundan sonra da durmadı..

Baktı CHP’li Bodrum Belediyesi mutlu..

“Eee bi 45 metrekarecik daha neden çıkmıyorum ki?” dedi.

Bir teras, bir de müştemilat patlattı..

Ofis gitti saray geldi..

İşte bütün bu yolsuzluk, arsızlıklar deşifre olunca da, biz “tetikçi” olduk, rezalete el konulması ise “organize kötülük.”

Yılmaz’ın lügati bu..

Nihayet Bodrum Belediyesi önceki gün yıkıma gitti.

Evlere şenlik yıkım ama..

4 usta 3 kürek, 1 kazma, 1 tane de çekiçle gittiler.

Tutankhamun mezarını açıyormuşçasına hassas ve dikkatliydiler.

Garibanın gecekondusuna kepçeyle girilirken, Yılmaz’ın çatısında kiremit indirme seremonisi düzenlendi.

İkide bir de saate bakıldı ve telefonlar kurcalandı..

50 tane kiremit kaldırılmıştı ki, nihayet haber geldi..

“Muğla 1’inci İdare Mahkemesi’nce 1 aylık yürütmeyi durdurma kararı verildi”

Yıkım ekibinin uyuşukluğu ve sevecenliğinin de nedeni anlaşılmış oldu.

“Organize kötülük”, “Kahrolsun AKP yargısı” demişti biri..

İşine gelince “bağımsız yargı”, gelmeyince “AKP yargısı”.

Hani lütfediyor ya Yılmaz, “İlla yıkılacaksa yıkılır”.

Merak etme, o kaçak villan yıkılacak..

Ömür boyu yakana yapışacak “talancı”,”imar yolsuzu”, “villa yürüten adam” yaftasından kurtarılacaksın Yılmaz..

Selametle..